اضطراب اجتماعی
ضطراب اجتماعی (Social Anxiety) یک نوع اضطراب است که در آن فرد از موقعیت‌های اجتماعی یا عملکردی که نیاز به تعامل با دیگران دارد، احساس ترس و نگرانی شدید می‌کند. این اضطراب می‌تواند زندگی روزمره فرد را تحت تأثیر قرار دهد و او را از شرکت در فعالیت‌های اجتماعی، کاری یا تحصیلی بازدارد.
نشانه‌های اضطراب اجتماعی:
✅ ترس از قضاوت شدن: نگرانی بیش‌ازحد درباره اینکه دیگران چگونه فرد را می‌بینند.
✅ اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی: پرهیز از جمع‌ها، مهمانی‌ها، صحبت در جمع، یا حتی تماس چشمی.
✅ علائم فیزیکی: تعریق زیاد، لرزش دست‌ها، سرخ شدن صورت، تپش قلب شدید، حالت تهوع.
✅ مشکل در صحبت کردن: ترس از اشتباه کردن، فراموش کردن کلمات، یا لکنت زبان هنگام تعامل با دیگران.
✅ تحلیل بیش‌ازحد رفتارها: بعد از یک موقعیت اجتماعی، فرد ممکن است بارها رفتار خود را در ذهنش مرور کند و به دنبال ایراد بگردد.
دلایل اضطراب اجتماعی:
ژنتیک: اگر در خانواده فردی دارای اضطراب اجتماعی باشد، احتمال ابتلای او بیشتر است.
تجربیات تلخ گذشته: تجربه تحقیر، تمسخر یا انتقاد شدید در گذشته می‌تواند باعث شکل‌گیری این اضطراب شود.
ساختار مغز: فعالیت بیش‌ازحد در بخش آمیگدال مغز (که مسئول پردازش ترس است) ممکن است باعث حساسیت بیشتر به موقعیت‌های اجتماعی شود.
راه‌های مدیریت و درمان:
تمرین مواجهه: به تدریج خود را در موقعیت‌های اجتماعی قرار دهید و با ترس‌ها روبه‌رو شوید.
تمرین مهارت‌های ارتباطی: یادگیری تکنیک‌های گفت‌وگو و زبان بدن می‌تواند اعتمادبه‌نفس را افزایش دهد.
چالش کردن افکار منفی: به جای تمرکز بر قضاوت دیگران، سعی کنید دیدگاه منطقی‌تری داشته باشید.
ورزش و فعالیت بدنی: کاهش استرس و افزایش هورمون‌های شادی‌آور مثل سروتونین.
☕ کاهش مصرف کافئین و الکل: این مواد می‌توانند اضطراب را تشدید کنند.
روان‌درمانی (CBT): درمان شناختی-رفتاری یکی از مؤثرترین روش‌ها برای مدیریت اضطراب اجتماعی است.
دارو درمانی: در موارد شدید، پزشک ممکن است داروهای ضد اضطراب یا ضدافسردگی تجویز کند.
ارسال به دوستان